Online voorlezen Samen Vliegen

De middag is net begonnen, school is uit, en Bo loopt een beetje verdrietig naar huis toe. “Niemand wil met mij spelen en nou heb ik helemaal niets om te doen”, denkt Bo. “Dat is echt super saai”. Bo wordt steeds een beetje bozer. ”Waarom wil er niemand met mij spelen? Er is toch niks aan, zo helemaal alleen. Wat kan ik nu gaan doen? Ik kan geen tikkertje of verstoppertje spelen. Ik kan ook niet gezellig samen knutselen”. Van boosheid schopt Bo tegen een steen aan. “Auwww, mijn TEEN!” Bo pakt zijn voet vast, “die steen doet best wel heel erg zeer”.

Wat doe jij als je boos bent?

Bo gaat op de steen zitten en is nu echt boos, maar ook verdrietig door de zere teen, die is een beetje blauw aan het worden. “Hi Bo, wat ben jij nou aan het doen?” “Wie is daar?”, vraagt Bo. “Ik zie niemand”. “Hier gekkie, boven je”. Het is Sascha. “Hoi Sascha, wat doe jij nu hier?” “Ik ga spelen met mijn nichtjes. Maar wat ben jij aan het doen?” “Ik heb een zere teen”, zegt Bo een bietje zielig. “Hoe is dat nu gebeurd?” “Ik heb tegen een steen geschopt”. “Gekkie, dat is dom! Waarom doe je dat nou?” “Omdat niemand met mij wil spelen. En nu heb ik een mega saaie dag, helemaal alleen”, zegt Bo nu bijna huilend. “O, dat is wel een beetje zielig. Ik zou daar ook verdrietig over zijn”, zegt Sascha.

Ben jij ook wel eens verdrietig en boos?

“Ik heb een idee”, zegt Sascha. “Ga je mee, spelen bij mijn nichtjes?” “Mag dat? Maar hoe moet ik daar komen?” “Jij vliegt er gewoon naar toe bij mij op mijn rug” roept Sascha “en dan vliegen we samen!” “Kan jij dat, ik bedoel, ben ik niet te zwaar voor je?” Bo kijkt naar Sascha, ”je bent niet zo heel groot. Maar misschien ben je wel super sterk”, zegt Bo. “Pff! Makkie. Natuurlijk ben je niet te groot voor mij, anders zou ik het toch niet zeggen! Klim nu maar op mijn rug. Ik wil gaan”, zegt Sascha. Bo twijfelt, hij heeft nog nooit gevlogen. “Wat als je nu uit de lucht valt? Dat gaat zeker erg zeer doen en mijn teen doet nu al zeer”, denkt Bo. “Nou waar wacht je op? Schiet op, ik wil weg!”, roept Sascha ongeduldig.

Zou jij mee willen vliegen met Sascha?

Bo klimt een beetje onzeker op de rug van Sascha. “Joepie, daar gaan we!”, roept Sascha enthousiast. Bo doet zijn ogen dicht en voelt de vleugeltjes van Sascha heen en weer gaan. Ze loopt heel hard om de lucht in te kunnen gaan. “Ohhh!, als dat maar goed gaat”. De rug van Sascha schudt heen en weer. Bo moet zich goed vasthouden en durft nog niet te kijken. “Wat vind je ervan, Bo?”, vraagt Sascha. Bo doet voorzichtig zijn ogen open. Eerst zijn linkeroog en dan zijn rechteroog. Hij ziet blauw en wit, het zijn de wolken. “Ik vlieg! Joehoeeeee!” roept Bo “Ik ben een superheld!” De wind waait door zijn haren en het voelt alsof hij droomt.
“Hey, daar is mijn huis”, wijst Bo.

Droom jij wel eens dat je kan vliegen?

Sascha vliegt eerst naar de mama van Bo. Bo en Sascha mogen gaan spelen bij de nichtjes van Sascha. Sascha vliegt nu zo hard als ze kan. “Kijk daar is het”, Sascha wijst naar de grote berkenboom met de gekleurde vogelhuisjes. Als ze in de boom landen, stapt Bo af. “Wow, wat was dat super cool!” Bo kijkt nu heel erg blij. “Ja, vliegen is super leuk. Kom we gaan naar binnen, dan krijgen we wat lekkers bij mijn tante”. Sascha pakt Bo’s hand vast en neemt hem mee naar binnen. Na een grote stuk slagroom taart op te hebben gegeten en gespeeld te hebben, zegt Bo, “dit is de leukste middag ooit”. Bo is al helemaal vergeten dat hij boos en verdrietig was.

Wat is jouw leukste dag ooit?

—EINDE–